Unutmak Zor Değil; Unutmak Acı!

Sevgili günlüğüm; pazartesi gününden itibaren son final dönemim başlıyor. Bu dönemde seninle fazla ilgilenemeyebilirim. Sınavlara çalışmam gerekiyor. Tabi ki yazmaya çalışacağım yine ama yazamazsam da kusura bakmayın :) Her neyse bugün bütün günüm evde ders çalışmak ile geçti diyebilirim. Aslında ders çalıştığım da pek söylenemez de ders çalışmaya çalıştım işte… Onun dışında yedim, içtim başka birşey yapmadım. Bugünkü konum ama bu değil nette gezerken gördüğüm küçük bir şiir… Çok hoşuma gitti. Bende paylaşmak istedim sizlerle…

İşte şiirimiz;

Benim Unuttuğum Kadarını Sen Özler Misin?
Unuturum
Unutmak zor değil
Unutmak acı
Unutmak zor değil
Unutmak yazık
Unutulmaz kimse yok bende
Bir sana kıyamadım
Gücüm yetmedi seni yok saymaya
Kollarımı açtığım kadar unuttuğumsun
Açamadığım kadar özlediğim
Benim unuttuğum kadarını sen özler misin?

Evet unutmak!!! Unutmak insanın bazen en yapamadığı şeydir. Belki unutur; unutmak zor değildir ama unutmak acıdır, gerçekten acıdır bu nedenle unutmak istemez. Bazense unutmak yazıktır. Şuna, buna, ona herşeye… Evet herşeye yazıktır bu nedenle unutmak istemez. Aslında o kişiye kıyamadığındandır unutmaması, unutmak istememesi, o kişiye verdiği değerdendir. Kendisini yok etmek pahasına ona kıyamadığından unutmamasıdır. Gücü yetmiyordur insanın “o”nu yok saymaya, “o”nu yok saymama pahasına kendisini yok saymıştır belki de ama unutmak istememiştir. Unutmak zor değildir kişi için, insan için, benim için… Ama unutmak acıdır! Unutmak belki de “o”nu yok saymaktır. Ama insanın gücü yetmiyor bazen yok saymaya… Kendisini yok saymaya gücü yetiyor ama sevdiğini, değer verdiğini yok saymaya gücü yetmiyor. Ben unutmuyorum; çünkü unutmak acı, unutmak yazık! Unutmuyorum; çünkü sana kıyamıyorum… Unutmuyorum; çünkü seni yok saymaya gücüm yetmiyor… Peki benim unuttuğum kadarını sen özler misin? Özlüyor musun?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu