Bir İnsana Değer Ver(me)mek!

En büyük sorunlarımdan birisine; sevdiğim insanlara çok fazla değer vermem diyebilirim. Birçoğunuz bu sorun mudur? Diye soracaktır. Evet bazen öyle bir sorundur ki, gerçekten sorundur yani…

Bu konuda gerçekten sıkıntılar yaşadım. Bazı kişilere çok fazla değer verdim. Geçmişte de, şimdi de… Benim değer veripte bu değeri hakedenlere hiçbir sözüm yok. Onlar benim gerçek dostlarım. Ama başlangıçta dost gibi görünüpte, sonradan herşeyleri değişen insanlara benim lafım! Onlar işte benim verdiğim bu değeri haketmiyorlar. Oysa ki; benim onlara verdiğim değer, kendime verdiğim değer gibidir. Onlar bunun farkında değildir.

Bazılarınız soracaktır; neden o zaman onlara bu kadar değer verdin? diye… Buna ne diyebilirim ki… Diyebileceğim veya kendimi kandırabileceğim en iyi cümle “yanlış tanımışım” oluyor. Oysa ki ben onları doğru tanımıştım, fakat onlar beni tanımamışlar. Gerçek bir dostu kaybetmişler. Bu onları üzer veya üzmez. Bunun pek bir önemi yok.

Aslında kimseye hakettiği değerden fazlasını vermek istemiyorum. Fakat bazen olaylar öyle bir gelişiyor ki; vermek zorunda kalıyorsun. Onunda sana; senin ona verdiğin değeri verdiğini zannediyorsun ama yanılıyorsun. Bilmiyorum belkide yanılmıyorsun, şartlar bunu gerektiriyor. Sonuçta hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Başlarda biraz zorluyorsun. Belki ben yanlış anlamışımdır, oda bana değer veriyordur diyorsun ama bu yalanla kendini bir süre kandırabiliyorsun. En sonunda kendini buna inandırıyorsun (veya inandıramıyorsun)… Bilmiyorum işte ya cümleler yetmiyor. Belkide yanlış kişilere verdiğin bu fazla değerin sana koymasındandır bu durum…

Yazmaya başlamadan önce yazacaklarım belliydi. Gecenin bu saatinde aklıma geldi, planladım ama yazmaya başlayınca olmadı. Bilmiyorum birşeyler yazdım. Bu yazdıklarımla anlatmak istediklerimi anlattım veya anlatamadım bunu da bilemiyorum. İşte herkes ne kadar anlarsa…

İşin özü bazıları sana farklı davranıyor ve seni kendine bağlıyor. Ona çok değer veriyorsun. Ama öyle bir gün geliyor ki… Sen ne olduğunu anlamadan herşey değişiyor. Ben bu insana mı değer vermişim diyorsun? Farklılaşmış oluyor herşey sen anlamadan! Buda insana koyuyor. Bu işte olayın özü…